Gerlos Alpenstraße, znajdująca się bezpośrednio w Parku Narodowym i Rezerwacie Przyrody Wysokie Taury, to około 12 km długa, dwupasmowa i płatna droga (odcinek specjalny z opłatą), położona około 100 km na wschód od Innsbrucka (jeśli zjedzie się z E 45 na południe na drogę 169, która w Zell am Ziller przechodzi w 165).
Kto posiada Nationalpark Sommercard lub Salzburger SuperSkiCard, może przejechać Gerlos Alpenstraße bezpłatnie.
Dzięki Gerlos Alpenstraße miejscowości Königsleiten i Wald im Pinzgau są dodatkowo połączone z drogą 165. Łącznie Gerlos Alpenstraße ma około 20 km długości. Maksymalne nachylenie wynosi 9%. Ograniczenie prędkości na tej drodze alpejskiej to 70 km/h. Ponieważ odcinek jest dopuszczony nie tylko dla samochodów osobowych i motocykli, ale także dla ciężarówek, należy się liczyć z dużym ruchem w okresie wakacyjnym. Gerlos Alpenstraße została zaprojektowana w 1949 roku również przez Franza Wallacka, który wcześniej zaplanował także Grossglockner Alpenstraße. Droga została wybudowana w latach 1960–1962, a budowa trwała dwa lata. Jednakże ciągły ruch odbywa się nią dopiero od 1964 roku. Szczególne w planie Wallacka było to, że droga tak idealnie wpasowała się w otaczający krajobraz, iż można odnieść wrażenie, że zawsze była jego częścią. Wodospady Krimml, prawdziwa atrakcja przyrodnicza, mogą być podziwiane z każdego parkingu wzdłuż drogi.
Oprócz Wodospadów Krimml, Gerlos Alpenstraße prowadzi również bezpośrednio przez teren wypoczynkowy, Zillertal Arena. Latem turyści i podróżni mogą korzystać z aż 400 km szlaków turystycznych, które prowadzą do różnych zajazdów w Wysokich Taurach.
Zimą region staje się jednym z najpopularniejszych ośrodków narciarskich w Austrii, a także częścią największego kompleksu narciarskiego na świecie. Różnorodność jazdy samochodem, wędrówek, terenów narciarskich, hoteli i restauracji, a także Wodospadów Krimml sprawia, że Gerlos Alpenstraße, dawniej trakt wozowy, jest jedną z najczęściej odwiedzanych dróg panoramicznych w Austrii.
Po zachodniej stronie obszaru widok zasłania w dużej mierze las, ale można się tam cieszyć licznymi, bardzo dobrze zaprojektowanymi zakrętami. W części wschodniej znajdują się niezwykle widowiskowe Wodospady Krimml. Najlepszy czas na podróż Gerlos Alpenstraße to bez wątpienia okres między majem a październikiem.
Na przełęczy można zobaczyć rzadkie torfowiska wysokogórskie. Są to niemal wymarłe, kwaśne i wilgotne siedliska, które zasilane są wyłącznie przez deszcz, a mimo to wytrzymują ekstremalne warunki.
Kto nie chce używać Gerlos Alpenstraße jedynie jako trasy tranzytowej, lecz pragnie spędzić tu część swojego urlopu, znajdzie na miejscu i w okolicy liczne hotele i restauracje.
Tak, można ominąć Gerlos Alpenstraße, korzystając z Gerlosstraße. Ta jednak w wielu miejscach jest bardzo wąska i nie jest już w najlepszym stanie. W zamian za to korzystanie z Gerlosstraße jest bezpłatne.